Συγνώμη
"Χριστούγεννα" Δέσποινα Βανδή // Metal cover by Chrysa T. & Manster
https://www.youtube.com/watch?v=FakMYIpOyWo

Documento: Περί της απόλυσής μου και της επιχείρησης ηθικής και επαγγελματικής μου εξόντωσης

Στις 3 Δεκέμβρη απολύθηκα από το τμήμα της διόρθωσης της εφημερίδας Documento με ιδιοκτήτη και εκδότη τον Κώστα Βαξεβάνη. Η απόλυση μου ανακοινώθηκε από τη λογίστρια καθώς ο ίδιος απουσίαζε – πάγια τακτική του στις απολύσεις. Εργαζόμουν στην εφημερίδα οκτώ χρόνια, ξεκινώντας από το πρώτο φύλλο τον Νοέμβριο του 2016. Η θέση μου μάλιστα ήταν αυτή του προϊσταμένου του τμήματος από την πρώτη μέρα έως και τον φετινό Ιούνιο (7,5 χρόνια), όταν και παραιτήθηκα από τη συγκεκριμένη θέση ευθύνης αντιδρώντας στην εντατικοποίηση της εργασίας του τμήματος και στη διακριτική και τιμωρητική αντιμετώπιση προς εμένα προσωπικά. Αυτός ο ρόλος συνεπαγόταν αυξημένες αρμοδιότητες αλλά απολύτως κανένα οικονομικό αντίκρισμα. Παράλληλα, διατέλεσα εκλεγμένος εκπρόσωπος των συντακτών του Documento στο Μεικτό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ από τον Ιούνιο 2017 έως και τη λήξη της τρίτης συναπτής θητείας μου, τον φετινό Φλεβάρη, δηλαδή περίπου 6,5 χρόνια.

Η απόλυσή μου δεν συνοδεύτηκε από καμία εξήγηση. Μπαίνοντας στο γραφείο μου ανακάλυψα ότι έλειπε ο υπολογιστής στον οποίο εργαζόμουν τα οκτώ αυτά χρόνια, γεγονός που δεν μου επέτρεπε να εξασφαλίσω ότι είχα αποσυνδεθεί από τους λογαριασμούς μου ούτε να πάρω τα προσωπικά μου αρχεία, μεταξύ των οποίων οτιδήποτε συνδεόταν με τη συνδικαλιστική μου δράση (αποφάσεις συνελεύσεων, επιστολές στον εκδότη και στο σωματείο, συστατικές επιστολές κ.λπ.). Η λογίστρια επικαλέστηκε κάποιον ιό στον υπολογιστή μου και σε δύο ή τρεις ακόμη, ο οποίος στάθηκε αιτία για την απομάκρυνσή του. Μου φάνηκε πολύ περίεργο, καθώς μέχρι και το προηγούμενο βράδυ που εργαζόμουν σε αυτόν δεν είχα παρατηρήσει τίποτα ύποπτο στη λειτουργία του και θεώρησα ότι ακόμη κι αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα, θα λυνόταν εύκολα μέσω της εξ αποστάσεως τεχνικής υποστήριξης της εταιρείας. Το γεγονός ότι στον υπολογιστή μου «βρέθηκε ιός» το βράδυ που προηγήθηκε της απόλυσής μου μου φάνηκε εντελώς απίθανο για να αποτελεί σύμπτωση και σκέφτηκα ό,τι και οι υπόλοιποι: ότι τα προσωπικά μου δεδομένα γίνονταν αντικείμενο κακόβουλης επεξεργασίας από την εργοδοσία.

Ακολούθως, συναδέλφισσα από το Κουτί της Πανδώρας, του ίδιου ιδιοκτήτη, εξίσου σοκαρισμένη τόσο από την απόλυση όσο και από την αίσθηση ότι τα δεδομένα όλων μπορούν ανά πάσα στιγμή να υπεξαιρεθούν, τηλεφώνησε στον τεχνικό της εταιρείας για να τον ρωτήσει αν γνώριζε για την ύπαρξη ιού στο δίκτυο της εταιρείας. Ο τεχνικός απάντησε αρνητικά, διαβεβαιώνοντάς τη μάλιστα ότι εάν υπήρχε, ο ίδιος θα το γνώριζε, και έκλεισαν το τηλέφωνο σε φιλικό τόνο. Έχει σημασία να τονίσω ότι ο τηλεφωνικός αριθμός του είναι διαθέσιμος σε όλους ώστε να τον καλούν για οποιοδήποτε πρόβλημα. Την επόμενη μέρα η συναδέλφισσα απολύθηκε, ύστερα από τέσσερα χρόνια εργασίας της εκεί. Στη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ το πρωί της ίδιας ημέρας είχε τοποθετηθεί υπέρ δυναμικής κινητοποίησης προκειμένου να ανακληθεί η απόλυσή μου. Ο λόγος που επικαλέστηκε η διευθύντρια και σύζυγος του εκδότη, η οποία την απέλυσε, ήταν ότι τόλμησε να διερευνήσει το θέμα ύπαρξης ιού με δική της πρωτοβουλία, καλώντας τον ΙΤ στο τηλέφωνο αντί να ρωτήσει την ίδια! Μάλιστα την κυνηγούσαν ώστε να μαζέψει τα πράγματά της και να φύγει αμέσως, συμπεριφορά που κατά τη γνώμη μου εξηγείται μόνο εφόσον προέρχεται από κάποιον ένοχο που τον έπιασαν στα πράσα, καθώς η ίδια είχε λάβει απαντήσεις που γκρέμιζαν το αφήγημα που είχε ήδη στήσει ο εκδότης.

Οι περισσότεροι βέβαια που διαβάζουν την παρούσα ανάρτηση γνωρίζουν ήδη για την απόλυσή μου…

Ο λόγος που το γνωρίζουν είναι ότι ο εκδότης δεν μπορούσε «απλώς» να με απολύσει καθώς γνώριζε ότι η απόλυση επί σειρά ετών συνδικαλιστικού εκπροσώπου θα ξεσήκωνε πολλές και εύλογες αντιδράσεις από πλήθος κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της ΕΣΗΕΑ, η οποία ακόμη και εκ του καταστατικού της υποχρεούνταν να με προστατέψει (άρθ. 22 παρ. 4). Οπότε θεώρησε καλή ιδέα να επιχειρήσει να πλήξει την αξιοπιστία και την υπόληψή μου δημοσιεύοντας ένα άρθρο λάσπης στο οποίο με εμφανίζει ως πράκτορα-χάκερ που διέσπειρε κακόβουλο λογισμικό στο δίκτυο της εταιρείας και ταυτόχρονα ως κάποιον ο οποίος τον μισό χρόνο του στην εργασία έβλεπε τσόντες και ταινίες, κατέβαζε torrents και ταυτόχρονα κατηγορούσε την εταιρεία για «υπερεργασία»…

Ας τα πιάσουμε από την αρχή ανά κατηγορία:

Γιατί με απέλυσε ο Βαξεβάνης;

Αναγκαστικά θα παραθέσω μια συνοπτική εξήγηση, καθώς μια αναλυτική καταγραφή του συνόλου των συνελεύσεων που πραγματοποιήσαμε ως σώμα εργαζομένων και των αποφάσεων και ανακοινώσεων που εξέδωσα θα έφτανε σε όγκο ένα μικρό βιβλίο. Εν ολίγοις, στα 6,5 χρόνια που διατέλεσα εκπρόσωπος των εργαζομένων ήρθαμε πολύ συχνά σε προστριβές, κυρίως όσον αφορά την καταγγελία απολύσεων, αλλά όχι αποκλειστικά. Ενδεικτικά, η πρώτη κόντρα είχε να κάνει με την ίδια την εκλογή εκπροσώπου εργαζομένων στο Documento για πρώτη φορά, τον Φλεβάρη του 2017. Γενικά, οι κρίσεις στην εφημερίδα ήταν σχετικά συχνό φαινόμενο και σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύονταν από απολύσεις, είτε με ανοιχτά εκδικητικό χαρακτήρα είτε όχι. Παράλληλα, ο εκδότης επίσης συχνά εφαρμόζει την τακτική να ζητά από τους εργαζόμενους να βγουν μπροστά για να στηρίξουν είτε την επιχείρηση είτε τον ίδιο προσωπικά. Πολλές φορές έχω συντάξει επιστολές τέτοιου τύπου, είτε προς την ΕΣΗΕΑ είτε προς δημοσίευση στο σάιτ, όμως ως τακτική είναι διχαστική και προκαλεί προστριβές και μεταξύ των εργαζομένων και ανάμεσα στους εργαζόμενους και τον εκδότη. Επίσης, πάντα υπάρχει η διάσταση ότι οι διαφωνούντες λοιδορούνται ως «κουκουλοφόροι» ή «βαρίδια». Ταυτόχρονα ο εκδότης έχει ασκήσει πιέσεις με διάφορους τρόπους, π.χ. με αναφορές όπως «εδώ δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι για να κάνουμε το οκτάωρο και να φεύγουμε» ή με έως και εκβιαστικές προτροπές να προωθούμε στα social media άρθρα του σάιτ λέγοντας ότι η δραστηριότητά μας σε αυτά «συνεκτιμάται». Ακόμη έχω καταγγείλει επανειλημμένα τραμπούκικες πρακτικές εις βάρος συναδέλφων, στα όρια της χρήσης βίας, ακόμη και στο πλαίσιο συνέλευσης εργαζομένων. Προσωπικά με έχει κατηγορήσει σε εσωτερική επιστολή για «παραπλανητική και ύποπτη χρήση της ιδιότητάς» μου και μου έχει αποδώσει ευφάνταστους υβριστικούς χαρακτηρισμούς στο πλαίσιο κατασκευής εσωτερικού εχθρού. Έχει φτάσει μάλιστα στο σημείο να προσπαθήσει να με στείλει στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ και να συγκαλέσει εντελώς αντικαταστατική παρασυνέλευση με σκοπό να λάβει λευκή επιταγή για απολύσεις, εκτός ωραρίου εργασίας και ημέρα Σάββατο, από την οποία απέκλεισε μη αρεστούς σε αυτόν εργαζόμενους, διαχωρίζοντας de facto το σώμα, προκειμένου και να με απονομιμοποιήσει ως εκπρόσωπο. Από αυτή τη συνέλευση μερίδα εργαζομένων αποχώρησε αηδιασμένη από τις προσωπικές επιθέσεις σε βάρος μου και των συναδέλφων που δεν προσκλήθηκαν καθώς και από τη λίστα προγραφών που συζητoύνταν. Σε δεύτερο χρόνο μαζί με όσα προηγήθηκαν προκάλεσε την παραίτηση περίπου δέκα συναδέλφων, οι οποίοι μάλιστα δημοσίευσαν και καταγγελτική επιστολή (λινκ στα σχόλια).